Mensen die bij u horen - vrienden/bekenden/buren/collega's

Na het afscheid

‘Als ik ergens mee kan helpen, laat maar weten.’ Herkent u die uitspraak? Mensen in de omgeving bieden vaak hun hulp aan, maar weten niet altijd wat ze kunnen doen. En na het afscheid, zeker als het overlijden al een maanden of jaren geleden is, wordt het vaak een stuk stiller. Niet iedereen voelt aan dat uw verdriet nooit meer weg zal gaan. De omgeving lijkt soms ‘te vergeten’ dat het verlies van een kind elke dag voelbaar is, ook jaren na het overlijden. Soms betekent dit dat mensen wegblijven, soms komen er juist nieuwe vrienden bij. Bedenk steeds bij uzelf: van wie krijg ik steun, en wie kost mij energie? Dat kan helpen om voor uzelf af te bakenen wie u graag toelaat in uw leven.

Praktische steun is welkom

Niet iedereen weet hoe je met ouders kunt praten over het verlies. Maar praten hoeft ook niet altijd; praktische steun is ook heel welkom. Het is misschien niet altijd gemakkelijk om hulp aan te nemen of te vragen. Maar het bespaart u energie en geeft uw omgeving een mogelijkheid om toch iets voor u te kunnen doen. Mensen die de strijkwas een keer meenemen, het gras maaien, uw kind(eren) naar de sportclub brengen, eten maken, de boodschappen doen, de ramen wassen, helpen met het huiswerk van uw kind(eren). Geef praktische dingen uit handen, als het u wat energie bespaart.

Spreek uit wat belangrijk is

Ook voor uw vrienden is het niet gemakkelijk om te praten over het verlies van uw kind. Enerzijds willen zij u niet steeds herinneren aan uw overleden kind, maar het niet ook vermijden. Het kan ook hier helpen om te bedenken dat dit geen onwil is, maar onmacht. Spreek uit wat voor u belangrijk is, dat het pijnlijker is dat ze er niet over praten, omdat het verdriet en het gemis niet groter wordt door erover te praten.